66>10... Bu su götürmez bir gerçek bir kere. Eminim her Galatasaray taraftarı "çamurlu 66"nın pazubantlı 10'dan büyük olduğunu kabul eder.
Arda dün satıldı ve dün Galatasaray-M.Boleslav maçının üzerinden tam 5 yıl geçmişti. Arda hayatımıza daha önce girmişti ama M.Boleslav maçında kalpleri fethetti. Maçtan önce kadroda Carrusca vardı ama sakatlanınca Arda 11 çıkmıştı. Altyapı menşeyli çocukların manyağı olan bizleri heyecan basmıştı tabi ki doğal olarak. Arda da harika 2 golle bizi utandırmamıştı. Ve dün yine bir 9 Ağustos'ta gitti Arda Turan.
Geçen sene sonundan beri satılması taraftarıydım Arda'nın, hatta dün de ilk duyduğumda 13 milyon euro güzel para dedim ama hakikaten gitti. Arda'yı bir daha Galatasaray formasıyla görememe riskimiz var. Evimizin küçük çocuğuydu resmen Arda. Herkes evin sevimli çocuğunu Arda'ya benzetiyordu, sadece Galatasaraylıların değil herkesin sevdiği çocuktu Arda. Hepimiz kızıyorduk ara sıra, ki haklıydık çoğu zaman ama kızarken bile içimiz acıyordu.
Bakmayın siz söven sayan Galatasaray taraftarlarına, içleri yanıyor onların da bizim kadar olmasa da. Dün twitter'da demiştim sanki 10 yıllık sevgilim beni terketmiş gibiyim diye. Hakikaten öyle oldum. Gitsin gitsin dedik ama resmi sitede "gidiyor" yazınca içim acıdı. Burda hatalarını, günahlarını sayıp kötülemenin manası yok zira giden sevgilinin ardından konuşan adam değildir!
Çok mutlu ol Arda. Başarılı olamasan da yüzün gülsün, attığın gollerden sonra sadece sevin, kimselere mesaj yollama kaygısı içinde olma. Oraya gidip kendine şerefsiz 5 numaralı abiler, Acun abiler, Rıdvan abiler bulma gerçek adamlarla takıl, sana yakışsın yanındakiler.
Çok mutlu ol ama bil ki orada sana tekme atıldığında o taraftarın içi acımayacak yine bizim içimiz acıyacak, yine biz üzülecez taa buralardan! Yine en çok küfürü biz edecez sana tekme atanlara...
Sen şimdi git ama unutma biz her zaman buralARDAyız...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder