Teşekkürler!

Maç hakkında yazı yazmadım, yazmayı da düşünmüyorum. Maçtan önce demiştim Rambo Yusuf olun diye, özellikle Cana, Elano ve Neill Rambo'luklarını gösterdi, sinmediler! Maç sonrası şunları görünce insan bir garip oluyor.

Biz eskiden şampiyonluğa bile bu kadar sevinmezdik yahu. Alışmıştık çünkü. Biz hep başarılar gelir geçer dedik ama hep başarılıydık, hep imrenilen takımdık. Fenerbahçelilerin siz hepiniz biz tek geyiğine gülüp geçiyordum ama sanki dün haklı çıktılar. Berabere kalınan maç sonrası üçlü çektirmeler, takımı Florya'da meşalelerle karşılamalar falan! Ne oluyoruz yahu? Bu takım bir zamanlar Avrupa Fatihi değil miydi? Neden Anadolu'da alınan beraberliğe bu kadar seviniyoruz, bunca tantana, yaygara neden?

Evet 10 sene sonra Kadıköy'de puan aldık, hem de çok zor şartlarda. E bu Fenerbahçe 10 yıldır ne zaman sıkışsa bizi yenip düze çıkmıyor muydu? Biz niye yenip düze çıkamıyoruz, gücümüz anca 1 puana mı yetiyor? Bana sakın kimse biz beraberliğe değil geri gelen ruha seviniyoruz demesin. Son 10 yılda 50 kere 2000 ruhu kelimesini duydum ben. O ruh gitti kardeşim, geri gelmeyecek. Sen eğer işini düzgün yaparsan 2010 ruhunu kazanırsın. Sen eğer şimdi devrimden vazgeçip eskiye dönersen aynı 2008'deki şampiyonlukta olduğu gibi 10 yıl geri gidersin. Eskiden Avrupa'da adını bilmediğimiz takımlarla oynarken "ne gerek var bu maça, sıradaki gelsin." derdik, şimdi Karpaty zor takım diyoruz yahu biz. Neyin ruhu, neyin bokunu konuşuyorsunuz siz hala!

Teşekkürler Adnan Polat, teşekkürler Adnan Sezgin, teşekkürler vasıfsız yönetim. Sayenizde küçük şeylerle mutlu olmayı öğrendik. Fenerbahçe beraberliği, Eskişehirspor galibiyeti falan sokağa döker oldu bizi! Aslantepe masalıyla uyuttunuz 10 yıldır. Şimdi o da gerçekleşti, yeni masalı bekliyorum zira çok uykum geldi!